Vrienden bellen om goede reis te wensen, de tas ligt in de kamer, hoopjes spullen door het hele huis. Afwas staat nog te wachten, het moet geen werk worden.
Daarom dan ook eerst lunch in de stad met een goede vriend; het is tenslotte zondag. Tijdens de lunch bij café Kobalt (www.cafekobalt.nl), aanrader bij de weg, besefte ik me dat pakken nog niet zo makkelijk gaat zijn als bedacht. Dit is een zakenreis, dus er moeten overhemden mee. Ineens ben ik degene met vragen.
Hebben ze daar een strijkijzer? Niet elke dag in boardshorts?; dat is op vakantie wel anders! Warme schoenen mee voor temperaturen van -10 en kouder. Mutsen, handschoenen, sokken! Verrek. Dan moet er ook een koffer mee en niet alleen handbagage! PANIEK! Nou ja, paniek, hooguit een beetje.
Onderweg terug naar het mooie Amsterdam-Noord luister ik naar "Lorde - Pure Heroine". Ook een aanrader, fantastisch album, maar dat terzijde.
Al fietsend dwalen mijn gedachten af naar Verona WI. Nog twee dagen.... Nieuwe omgeving, nieuwe dingen leren, nieuwe fase met het team en de rest van de collega's. Kennismaken met de EPIC-familie....
Als ik alle collega's mag geloven zijn we onderweg naar een opleidingscentrum dat er van binnen uit ziet als een soort Disneyland. Heb de afgelopen week met behulp van Google Earth mijn nieuwsgierigheid een beetje weten te te onderdrukken, maar het gaat nu toch wel kriebelen. Wat kan EPIC? Hoe kan ASAP de SEH ondersteunen? Hoe moeilijk gaat 't worden? Heb ik maandag nog tijd voor de laatste we-learnings? Zijn dit dan typische pre-zakenreis vragen? Ik heb er zin in merk ik ineens. Het is gestart! Over twee weken is team ASAP klaar om te bouwen en de weg daarheen start morgen om half negen op Schiphol! Mijn favoriete plek in Nederland. Maar voor het zover is, is het tijd om de zolder/slaapkamer op te duiken om mijn koffer te zoeken. Duidelijk gevalletje EPIC-kriebels..........
Menno Regeling
Geen opmerkingen:
Een reactie posten